(22)
Widok z rynku.
Świątynia została wybudowana w latach 1904–1913 na miejscu wcześniejszej gotyckiej budowli. Przy konsekracji w 1924 roku otrzymała obecne wezwanie. W latach 1982-1985 została pokryta blachą z miedzi, położoną na deskach z drewna dębowego. Budowla murowana z cegły, na podmurowaniu z granitu polnego. Została zbudowana w stylu neogotyckim według projektu warszawskich architektów Konstantego i Jarosława Wojciechowskich na planie krzyża łacińskiego. Jest to kościół trzynawowy z podwyższoną nawą środkową zwieńczoną prezbiterium.
Wystrój wnętrza został wykonany przez malarza Józefa Mehoffera w latach 1933–1939. Obejmuje ono: polichromię, stacje drogi krzyżowej (poza jedną, która zaginęła w latach okupacji hitlerowskiej), witraże w prezbiterium i bocznych kaplicach oraz stalle. W latach 1958-1965 w transepcie zostały zamontowane witraże wykonane przez firmę Józefa Powalisza z Poznania.
