(2)
Dawna kamienica Rachmila Lipschitza 1910-11.
Właściciel był przemysłowcem - posiadał tkalnię wyrobów wełnianych, a później Mechaniczną Fabrykę Chustek Fantazyjnych.
Dobrze wychwycił koniunkturę i kupiwszy działkę na rogu Dzielnej i Olgińskiej (obecnie Narutowicza/ Piramowicza) zlecił wziętemu architektowi zaprojektowanie kamienicy zarobkowej, swoistego kombinatu mieszkalnego. Wnętrze posiadało wykończenie ponadprzeciętne - były tam marmurowe stopnie, kuta balustrada i ceramiczne posadzki. Kamienicę ogrzewano parą wodną poprzez centralne ogrzewanie. Za wynajęcie ośmiopokojowego mieszkania na I piętrze trzeba było rocznie zapłacić 2600 rubli. Parter budynku przeznaczony został na lokale handlowe, co dodatkowo zwiększało dochody. (za D. Kędzierski - \\\\\\\\\\\\\\\"Ulice Łodzi\\\\\\\\\\\\\\\")
Projekt budynku powstał przed 1910 r. Nowoczesna konstrukcja budynku z zastosowaniem elementów żeliwnych, została uzewnętrzniona w elewacjach rytmem pionów i poziomów, dynamiki nadaje obiektowi zaokrąglony narożnik, wertykalizm wzmacniają wysokie dachy. Jest to kolejne mistrzowskie dzieło czołowego łódzkiego architekta początku XX w., który od dekoracyjnych form secesyjnych przechodził ku bardziej zgeometryzowanym formom wczesnomodernistycznym. (za K. Stefański - \\\\\\\\\\\\\\\"Atlas architektury dawnej Łodzi\\\\\\\\\\\\\\\")
