Ostatnim budynkiem mieszkalnym Steinertów...

... był pałac braci Karola i Emila z 1909 r. Wydaje się, że to jedna potężna kamienica, a jednak nie. Budowla podzielona jest na pół, ma dwa osobne wjazdy, nawet ogród na tyłach dzielił mur!
A więc razem, czy osobno? Architekt, Alfred Balcke z Berlina zaprojektował pałac w stylu "deutsche renaissance stil", tak by podkreślić narodowe tradycje rodu Steinertów. Stanął budynek dwupiętrowy - na parterze były pomieszczenia służbowe i gospodarcze, pierwsze piętro pełniło rolę reprezentacyjną, to tu były dębowe boazerie, ozdobne majolikowe piece i kominki, w oknach witraże. część mieszkalna usytuowana została na drugim piętrze, było tam dużo skromniej, fabrykanci byli jednak oszczędni. Projekt był wspólny, ale rachunki zostały wystawione dwa, osobno dla Emila i Karola. Podobnie łódzka firma budowlana WENDE i KLAUSE wystawiła osobne faktury. Mogłoby to świadczyć, że braci coś dzieliło, a jednak nie, obaj zgodnie kierowali przedsiębiorstwem odziedziczonym po ojcu i nie zamierzali go dzielić. A problemów mieli wiele, choćby rewolucja 1905-07, kiedy robotnicy wystąpili z żądaniami daleko idących zmian, skrócenia dnia roboczego, wzrostu zarobków, po początkowych ustępstwach, gdy żądania były mnożone, fabrykanci zjednoczyli się i ogłosili lokaut. Oznaczało to zamknięcie fabryk i wyrzucenie na bruk ponad 20.000 robotników. Robotnicy, po półrocznej daremnej walce, wyniszczeni brakiem środków do życia, musieli ustąpić. Utracili szereg koncesji, które wcześniej wywalczyli. Pozornie wrócił spokój, ale z jednej strony robotnicy, uciekali się do terroru, z drugiej władze wprowadziły krwawe represje.

Widać straty poniesione przez fabrykantów nie były tak dotkliwe, skoro już w 1909 roku mogli pozwolić sobie na wystawienie takiego pałacu.