Tak było.

Choć ptaka szczęścia...

Choć ptaka szczęścia ku sobie nie znęcę
Mojego serca tęsknotą miłosną,
Choć mnie z rąk twoich bicze losu chłosną
I wiele ciężkich chwil przeżyję w męce;

Jeśli choć złudzeń utkały mi krosno,
Błogosławione niech będą twe ręce
I niezabudki twych oczu dziewczęce,
O, ty mojego życia druga wiosno!

Błogosławiona ta chwila jedyna,
Kiedym cię ujrzał pierwszy raz i w matni
Tęsknoty duszą zacierpiałem całą!

Błogosławiona mej śmierci godzina,
Kiedy wspominać będę raz ostatni,
Że mi cię życie znać i kochać dało!

- Leopold Staff