czyż nie jest uroczy.

Wiersz napisany przez Magdalena S. lat 12.

Nie wiedziałam jak nazwać, więc po prostu"List psa do człowieka"
Wiersz napisałam sama, zastrzegam sobie praw autorskich.

List psa do człowieka
Kim jesteś, a może kim byłeś?
Przecież mnie kochałeś … i tak nagle porzuciłeś?
Byłem i jestem i byłbym Ci wierny,
Czy to wszystko przez twoje nerwy?…
To za pogryzione buty? Czy jedna podarta poduszka?
Dlaczego? Słuchają moje małe uszka.
Ja Cię kochałem i ty mnie kochałeś…
Troszczyłeś się o mnie i szanowałeś.
A dzisiaj- nic nie mam do stracenia.
Szukam ciągle wybawienia.
Pamiętasz, jak biegaliśmy w śniegu?
Stąpaliśmy po morskim brzegu?
Teraz jest zima i wytłumacz mi ,
Swoje serce oddałem Ci,
A teraz za kratami siedzę
Marudzę i biedzę.
Marznę, walczę o pożywienie.
Oraz by usłyszeć ludzkiego języka brzmienie.
Dlaczego nikt nie powie do mnie kochany?
I zagoi dawne, rozległe rany…
Ja nadal czekam i mam nadzieję , że kiedyś zrozumiesz i mnie zabierzesz
i wydobrzeję.
Ja nadal kocham Ciebie i zależy mi na tobie
i jeśli kiedykolwiek przeczytasz ten list dany tobie
- wiedz że ja jeszcze mam nadzieję, śnię o łąkach i o lesie…
Lecz czas nie czeka moje serce z tęsknoty nic już nie zniesie…
Już nie chcę żyć- nie mam powodu…
Miałem dobrego właściciela za młodu.
Może kiedyś w niebie…
szczęśliwie spotkam Ciebie?
Ja zawsze będę Cię kochać…
Na zawsze twój Łatek