(0)
Jednym z pierwszych łódzkich fabrykantów, który przeprowadził się do Białegostoku, aby uniknąć wysokiego cła nakładanego na towary wwożone do Rosji, był Ewald Hasbach.
Obok fabryki stanęła willa w otoczeniu zabudowań gospodarczych. W wyniku rozbudowy w latach 1905-1907 powstał pałacyk o architektonicznym wystroju będącym mieszaniną neorenesansu francuskiego, niderlandzkiego i toskańskiego.
Pałac, w odróżnieniu od zabudowań fabrycznych, przetrwał I wojnę światową. Podczas kryzysu na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych funkcjonująca „Fabryka Dykt A. Hasbacha” ogłosiła upadłość, i wraz z nią pałac przeszedł na własność państwa.
Po wybuchu II wojny światowej Hasbachowie przenieśli się do Warszawy, tymczasem Sowieci uruchomili fabrykę, której kadra kierownicza ulokowała się w pałacu, urządzając w nim również świetlicę i bufet. Kiedy Niemcy wypędzili z Białegostoku Sowietów, do pałacu wprowadził się wnuk Ewalda, Sergiusz Hasbach, by kierować fabryką, będącą pod administracją niemiecką. W czerwcu 1944 roku wycofujący się okupanci podłożyli ogień pod budynki fabryczne, pałac natomiast pozostawili nietknięty.
dodane na fotoforum:
