(0)
Tuż przy bramie prowadzącej do Pałacu, na początku ulicy Kilińskiego znajduje się Pałacyk Gościnny, wzniesiony przez Branickich dla takich hetmańskich gości, dla których zabrakłoby miejsca w pałacowych oficynach, a ich pozycja nie pozwalałaby im na zatrzymanie się w którymś z zajazdów znajdujących się w mieście. Jednak jest to tylko jedna z interpretacji przeznaczenia budynku. Można też przypuszczać, że miał to być, modny w owym czasie maison de plaisance, do którego zwykły uciekać damy przed obowiązkami życia dworskiego. Niewykluczone, że Pałacyk zapragnęła mieć dla siebie Izabela z Poniatowskich Branicka.
Budowę rozpoczęto przed 1770 rokiem przy drodze wiodącej z miejskiego rynku do hetmańskiej rezydencji, w pobliżu dwóch stawów bezpośrednio sąsiadujących z Pałacem Branickich.
Pałacyk Gościnny był ostatnim wzniesionym przez Branickiego obiektem w rezydencji białostockiej.
Być może potem korzystał z budowli koniuszy Branickich, pułkownik Andrzej Węgierski, bowiem do Pałacyku przylgnęła nazwa „Dom Koniuszego”. Są to jednak tylko przypuszczenia.
W roku śmierci Branickiego (1771 r.) zakończone zostały prace przy elewacjach budynku. Nigdy nie zrealizowano projektów wnętrz.
Po 1838 roku budynek, podobnie jak cały zespół pałacowy, był własnością Instytutu Panien Szlacheckich. Przed II wojną światową w „Domku Koniuszego” znajdowała się kawiarnia, sklep cukierniczy i restauracja Savoy. W 1941 roku usadowiły się w nim władze okupacyjne, a w 1944 roku został zburzony podczas bombardowania znajdującego się po sąsiedzku hotelu Ritz. W 1947 roku rozpoczęto trwającą 5 lat odbudowę. Obecnie mieści się w nim Pałac Ślubów.
dodane na fotoforum:
abi11 2009-09-22
Pałacyk Gościnny
Pałacyk powstał ok. 1771 r. Pierwotnie był otoczony parkiem i pełnił funkcję rezydencjonalną. Później był wykorzystywany jako obiekt gastronomiczny i mieszkalny.W końcu XIX wieku i w okresie międzywojennym mieściła się tu kawiarnia a budynek był znany jako "Dom Widera". Pałacyk spłonął w 1944 i został odbudowany w latach 1947-52 wg projektu S. Bukowskiego.
abi11 2009-09-23
Pałacyk gościnny Branickich zbudowany został w połowie XVIII wieku (ok. roku 1771) w stylu barokowym, prawdopodobnie według projektu Jana Zygmunta Deybela. Znajduje się przy ul. Kilińskiego w centrum miasta.
Historia [edytuj]
Śmierć Branickiego przerwała budowę na kilka lat, prace przy urządzaniu wnętrz zostały podjęte w roku 1776 i zakończone w roku następnym. Ich wykonawcą był ówczesny nadworny architekt Izabeli Branickiej - Jan Sękowski, on też tu zamieszkał. W roku 1796 budynek został wydzierżawiony Kamerze Pruskiej, mieściła się w nim siedziba prezydenta Kamery. Po śmierci Izabeli Branickiej, wraz z całym zespołem pałacowo-ogrodowym znalazł się w posiadaniu cara Aleksandra I, w 1837 roku przekazany Instytutowi Panien Szlacheckich. Został spalony w 1944 r., odbudowany w 1950 na siedzibię Muzeum Ruchu Rewolucyjnego. Obecnie mieści się tam Urząd Stanu Cywilnego. Nazywany również: Pałacykiem Ślubów, Domem Koniuszego.
