(11)
Przypowieść o chmurze..
Była sobie kiedyś pewna chmura.
Płynęła po bezkresnym niebie patrząc na Ziemię z wysoka.
Ziemia jej się bardzo podobała, ale była daleko w dole i chmura mogła ja tylko obserwować.
Dzięki temu nauczyła się o Ziemi wszystkiego,
ale była to tylko wiedza bez doświadczenia.
Chmura postanowiła wiec nauczyć się Ziemi doświadczalnie i zesłała na nią cześć siebie w postaci miliardów kropel deszczu. Krople deszczu pomknęły wiec ku Ziemi i tam zaczęły krążyć po niej w cyklu narodzin i śmierci, kiedy parowały by zmienić formę.
Niektóre stały się wodą w organizmach żywych.
Inne popłynęły w żyłach, jako krew.
Inne jeszcze stały się rzeką.
Część kropel doświadczyła siebie, jako kałuża, a kiedy ta wyschła stały się parą. Ta w kolejnym cyklu narodzin w deszczu spłynęła z pól, jako ściek, do oczyszczalni by potem odrodzić się, jako górskie źródełko.
Niektóre z kropel poznały słodycz bycia owocowym sokiem.
W końcu wiele stało się oceanem.
I kiedy doświadczyły bycia oceanem na powrót zaczęły odczuwać jedność z wszechświatem i zatęskniły za wielką, pierwotna chmurą, którą były na początku. I wiele kropel zaczęło patrzeć w niebo.
A chmura wciąż tam była.
Wówczas krople doznały oświecenia w promieniu słońca i zamienione przez słońce w parę ostatecznie pomknęły do chmury. Ta zaś dzięki ich cyklicznej wędrówce po świecie miała już wiedzę i doświadczenie.
/z netu - autor mi nieznany/
jotef 2010-11-23
Pięknie opowiadasz Agnieszko,miłego dnia,pozdrawiam :-)
k44aris 2010-11-23
Bo słoneczko się kocha w kropelkach i po ich spotkaniu nikną gdzieś kropelki,ale za to świat tęczę ma.
Pozdrawiam Cię serdecznie i słoneczka życzę wesołego.
trisana 2010-11-23
Slicznie opowiadasz ...... bardzo mi sie podoba...
Pozdrawiam cieplutko :)
domek16 2010-11-23
Witaj Agnieszko.
Miłego popołudnia Ci życze.Pozdrawiam.
stif56 2010-11-23
Świetny tekst.........bardzo mi się spodobał .....dziękuję Aguś
alwe65 2010-11-23
Nie ważne jak daleko pójdziesz
aby odnaleźć swoje miejsce.
Może jedno , a może kilka
- nigdy nie wiesz...
Zostawiaj zawsze po drodze to,
co najbardziej cenne:
Okruchy Szczęścia
w sercach innych ludzi...:)
Milutkiego dnia Ci zycze Agnieszko
Buziaczki ..Fredziu
jasna0 2010-11-23
ciekawa opowieść Zdjęcie wspaniałe Miłego popołudni Agnieszko
blanca 2010-11-23
Piękna całość . wspaniałego popołudnia życzę , pozdrawiam miło.
kaka18 2010-11-23
Bardzo ładne! Miłego dnia. :)
rycho2 2010-11-23
u na s się zebrały już wczoraj i pada, pada, wieje
zdjęcie suuuper !!!
pozdrawiamy popołuniową porą
anulap 2010-11-23
Pięknie udało Ci się je uchwycić...u mnie dziś strasznie zimno, ale pozdróweczki ślę Ci cieplutkie:)))
marek99 2010-11-23
Ciemna i złowieszcza ta chmura,ale przypowieść ciekawa,cieplutko pozdrawiam, u mnie od rana pada i zachmurzone ,miłego wypoczynku wieczorkiem :-}
iza57 2010-11-23
Miłego wieczoru...Pozdrawiam:)
aniakar 2010-11-23
Piękna przypowieść....u mnie też się zbierały tylko nic z nich nie spadło.....................
ikunia5 2010-11-24
Przypowieść bardzo interesująca, a niebo nic dobrego nie wróży......pozdrawiam....:)
