(0)
Kościół wybudowany został w latach 1907-1923 według projektu Łukasza Wolskiego. Fundatorem kościoła był Michał Piotr Radziwiłł, od którego imienia tę część Pragi nazywano Michałowem. Inicjatorką budowy i osobą wspierającą rozwój świątyni była jednak jego żona Maria z Kieżgajłłów-Zawiszów Radziwiłłowa. Rozpoczęcie budowy świątyni przypada na czas odnowy życia eklezjalnego w Polsce po ukazie wydanym przez cara w 1905 roku pozwalającym między innymi na tworzenie nowych parafii. Dnia 30 czerwca 1904 roku księżna Maria otrzymała błogosławieństwo papieża Piusa X na budowę świątyni pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, która miała powstać na wzór bazyliki św. Pawła za Murami w Rzymie. Ten odręcznie pisany przez Ojca Św. dokument jest do dzisiaj pieczołowicie przechowywany w archiwum parafii.
Pierwszy etap prac związanych z budową przerwał w 1914 roku wybuch I wojny światowej. Zostały one wznowione dopiero w roku 1919 pod kierunkiem Hugona Kudery i trwały przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego.
25 października 1919, jeszcze podczas budowy kościoła, kardynał Aleksander Kakowski erygował, z ważnością od 1 listopada, parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Nuncjusz papieski Achilles Ratti interesował się postępem prac w czasie budowy bazyliki, a po zostaniu papieżem – jako Pius XI – nadał w dniu 23 stycznia 1923 roku ukończonej świątyni zaszczytny tytuł bazyliki mniejszej. 16 kwietnia tego samego roku kardynał Aleksander Kakowski dokonał konsekracji świątyni.
Od 1931 roku, zgodnie z wolą fundatorki kościoła, opiekę nad nim pełnią i pracę duszpasterską prowadzą salezjanie.
W sierpniu 1991 roku Bazylikę odwiedził ówczesny papież Jan Paweł II
Gmach bazyliki wykazuje pewne podobieństwo do rzymskiej Bazyliki św. Pawła za Murami i ogólnie bazylik wczesnochrześcijańskich, jednak architekt nadał mu formy historyzującego modernizmu i klasycystyczną fasadę. Liczy ona dwie kondygnacje i poprzedzona jest złożonym z dziesięciu kolumn portykiem ustawionym na wysokim stylobacie, kryjącym ogromny dolny kościół mogący pomieścić dziesięć tysięcy osób.
Do bocznej elewacji kościoła przylega licząca pięć kondygnacji wieża, projektowana już przed wojną, lecz wybudowana dopiero w latach 1998-1999. Wewnątrz kościoła nawę główną oddzielają od naw bocznych dwa rzędy ogromnych, granitowych kolumn korynckich. Pewną wartość artystyczną mają także wykonane po wojnie ołtarze oraz liczne dekoracje malarskie.
dodane na fotoforum:
