(0)
masz szum w głowie i to się nie skończy
jeśli tego nie wiesz...
flecista zaprasza Cię abyś się przyłączył
droga pani, czy słyszysz wiejący wiatr
i czy nie wiedziałaś, że twe schody do nieba
opierają sie na szepczącym wietrze
https://www.youtube.com/watch?v=Gq9xU3rPltE
maria 2009-02-04
Na piętro na pewno :) Stare, drewniane ileż historii w sobie mają :) Śliczne zdjęcie :)
pollen 2009-02-04
zasłuchany w muzykę skrzypcami malowaną
wspinałem się schodami
stopień po stopniu ku niebu......
gdy zmęczony przystanąłem...
w dole usłyszałem w dole harfę
przysiadłem na poręczy....i nagle
zacząłem po niej zjeżdżać w dół
najpierw wolno.....
później szybciej i szybciej
ku tajemniczym dźwiękom...
ku piekłu
pollen 2009-02-04
o jedno "w dole" za dużo.....
fotome 2009-02-04
bo nasze marzenia o czymś lepszym, o szczęściu, o spokoju...
opierają się najczęściej na rzeczach równie solidnych tak wiatr, szum morza, obłoczki na niebie...
i tym się różnią od racjonalnych planów życiowych...
ale to nie znaczy, że nie są możliwe...
świetne zdjęcie :)
anyart 2009-02-04
ilu już po nich przeszło...? ile nóg po nich stąpało...?
czy do nieba doszli...? czy cel osiągneli...?
często jest tak, że sami nie wierzymy we własne marzenia...
lecz mimo to je mamy..., bo czy wuobrażasz sobie życie bez marzeń? tych choćby wiatrem pisanych??
Urzekasz Agnieszko! kadrem, kolorem, słow doborem... :))
(chyba się powtarzam... lecz w istocie tak sądzę)
czapka 2009-02-05
Witaj Agnieszko! Bardzo dziękuję za miłe słowa :) Ja też często siedzę u Ciebie "w garnku", bo piękne są Twoje fotki. To chyba pokrewieństwo dusz :) Pozdrawiam cieplutko!
boczo 2009-02-05
ileż nóg stąpało po tych schodach,ileż dusz już doszło do nieba? taka to kolej rzeczy,jedni przychodzą drudzy odchodzą,zostają wspomnienia i pamięć.Piękne brązy,dobry kadr,pozdrawiam serdecznie
medlay 2009-02-05
ujęcie,barwy,muzyka,tekst,myśli......
jedna spójna całość-jak zawsze u Ciebie...!
bardzo,bardzo mi się podoba-brawa Aga:)))))
espania 2009-02-05
Tam w Krakowie macie bliżej do nieba...
srebro 2009-02-06
Przypominają mi pewną krakowską kamienicę.
I faktycznie był czas że prowadziły mnie do nieba.
I był szept i szum w głowie
Ale nie szum wiatru
ania10 2009-02-08
Do nieba , do piekła będę szła...... chciałabym po takich schodach.... długo , długo wpatrując się w śwatło .....
