Bajkowy ogród mieszka w szybach
a w nim królewna srebrna śpi,
zaczarowała ją zła zima...
i szron na włosach długich lśni.

W gąszczu paproci skrył się smok
i rycerz pośród śnieżnych drzew
a za lodową górą mrok...
i lecą stadka białych mew.

I tak jest cicho - cicho tak,
jak może - tylko w szklanej bajce.
I tylko wiosny wciąż mi brak,
aby ożywić te zmyślańce