Samotna, ukryta pośród drzew parkowych,
świadek klęsk i zwycięstw, także pyrrusowych.
Łez i miłości, tej wariatki niezmiennej.
Ławeczka, jak łoże, pośród nocy bezsennej.
Miejsce odpoczynku, relaksu i marzeń,
swoisty konfesjonał, pośrodku zdarzeń.
Jak niemy słuchacz, bez entuzjazmu, złości,
wysłucha cierpliwie, w swojej samotności.
Skromna skarbnica rzeczy zagubionych,
dawno zapomnianych i tych porzuconych.
Gdzie nie spojrzysz - są tu widoczne ich ślady...
O...na poręczy... zastygł pocałunek blady!........
Gdy przysiądziesz przechodniu, choćby na chwilę,
w jej ciszę wsłuchaj się i skup się na tyle,
by móc tą chwilą, dla duszy wytchnienia
poczuć pełną piersią rozkosz - cudu istnienia!
-Szydzik Zofia
dodane na fotoforum:
dana02 2012-10-20
Piękny widoczek:)
Dobry wieczór!
Pozdrawiam serdecznie, uśmiech na dobrą resztę dnia wysyłam, spokojnej nocy z pięknymi snami życzę:)
pawola 2012-10-20
u Ciebie też piękne światło i ławeczka w parku... a ja nic z tych rzeczy... parku i ławeczek na wsi brak...
elap6 2012-10-20
hmmm...wpatruje się i wpatruje i nic mi nie pasuje.
Laweczka stoi pod drzewem i zwrócona w jego stronę....poszukam innej :))))
jaworr 2012-10-20
Śliczny kadr...romantycznie się zrobiło,....odcień zieleni to natura....
Alinko....życzę kolorowych snów...:))
dana02 2012-10-21
Ciepłe niedzielne pozdrowienia ślę:)
Życzę pogody ducha, słoneczka na niebie, samych radosnych chwil w dniu dzisiejszym:)
(komentarze wyłączone)