Romański kościół pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny.
Prezbiterium orientowano na wschód, bo tam wschodziło słońce, które swoim codziennym wynurzaniem się zza horyzontu przypominało zmartwychwstanie Jezusa. Światło i jasność we wszystkich religiach symbolizowały Boga i dobro. Dlatego też w południowej ścianie świątyni umieszczano główne wejście. Drzwi umieszczone w północnej ścianie kościoła służyły wyłącznie do wyprowadzania konduktów pogrzebowych. Nie wolno było tamtędy wchodzić. Na północnej, zewnętrznej ścianie świątyni umieszczano tajemnicze maski i wizerunki bestii. Kościół jest budowlą orientowaną, murowaną z granitowych ciosów. Jego prostokątny, jednonawowy korpus, od strony wschodniej zamyka krótkie prostokątne prezbiterium zakończone półkolistą apsyda, a od strony zachodniej fasada frontowa zwieńczona dwiema potężnymi wieżami, w górnej części nadbudowanymi murem ceglanym (z pocz. XIII w.). Wieże ozdobione są charakterystycznymi dla architektury romańskiej podwójnymi oknami – biforiami.
dodane na fotoforum: