Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie ze nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak uroczystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stad odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się nie umierać
kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza
Jan Twardowski
https://www.youtube.com/watch?v=m6v2X4k9NBQ
vitaawe 2014-11-01
Myślami jestem...:)
http://img1.glitery.pl/dev1/0/077/293/0077293557.jpg
ewik57 2014-11-01
Dawno już nie czytałam tego wiersza w całości, dziękuję za przypomnienie.
Re: jest na tynku, swoisty fresk, w ciasnym korytarzu, robiłam pod dużym kątem
kropka7 2014-11-01
Żal że się za mało kochało
Że się myślało o sobie
Że się już nie zdążyło
Że było za późno
Jan Twardowski "Żal" [fragm.]
coral81 2014-11-01
Spokojnego wieczoru życzę pełnego zadumy
muniu 2014-11-02
--------/ , (
---- .--`Y´--.
----|`·-----·´|
----|`·::....´|
----|`·::::..´
mootyll 2014-11-02
Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki ....pozdrawiam.