Danuta Siedzikówna, ps. "Inka", urodziła się 3 września 1928 r. w Guszczewinie (gm. Narewka). Uczyła się w szkole powszechnej w Narewce, a podczas wojny w szkole sióstr salezjanek w Różanymstoku. Po zamordowaniu przez gestapo jej matki i ciotki wstąpiła do AK (przysięgę złożyła w grudniu 1943 r. lub na początku 1944 r.), gdzie odbyła szkolenie medyczne. Po przejściu frontu podjęła pracę kancelistki w nadleśnictwie Hajnówka. Wraz z innymi pracownikami nadleśnictwa została w czerwcu 1945 r. aresztowana za współpracę z antykomunistycznym podziemiem. Została uwolniona z konwoju przez operujący na tym terenie patrol wileńskiej AK Stanisława Wołoncieja "Konusa" (podkomendnych "Łupaszki"). Następnie, jako sanitariuszka, podjęła służbę w jego oddziale, a potem w szwadronach por. Jana Mazura "Piasta" i por. Mariana Plucińskiego "Mścisława". Przez krótki czas jej przełożonym był także por. Leon Beyner "Nowina", zastępca "Łupaszki", znany później jako Paweł Jasienica. W lipcu 1946 r. pojechała do Gdańska po zaopatrzenie medyczne dla oddziału. Tam, rankiem 20 lipca1946r, została aresztowana. Po ciężkim śledztwie 3 sierpnia skazana na śmierć przez gdański Wojskowy Sąd Rejonowy. Rozstrzelana 28 sierpnia strzałem w głowę. Według relacji przymusowego świadka egzekucji ks. Mariana Prusaka ostatnimi słowami "Inki" były: - Niech żyje Polska! Niech żyje "Łupaszko"!
dodane na fotoforum: