Wczoraj wreszcie udało się wyruszyć w teren. Obkłusowaliśmy sobie dookoła Jamną.
Mina Bartka - bezcenna. Jak mało człowiekowi potrzeba do szczęścia. I jego słowa "cieszę się, że namówiliście mnie na tego konia, jest świetna!" :)
W przyszłym tygodniu przyjeżdża Kali - umieram z ciekawości! I niecierpliwości trochę też.
A potem w weekend mam wlot Zawoi (cieszę się ogromnie!!), potem ognisko i można wrócić do normalnych spraw.
A za jakieś pół godziny będę miała Maria na miejscu. Co oznacza, że papieros, którego własnie kopcę jest ostatnim papierosem kopconym przy kompie :P
Siodło też przyszło. Leży grzecznie w Chaczowym pokoju i czeka na święta :)