spacerek

spacerek

Jeśli ci się zdaje że nie ma radości
że cię szczęście nie lubi i kołem omija
to powiem ci prosto tak po znajomości
weź różę do ręki a do drugiej kija
Spojrzyj w róży płatki uśmiechnij się błogo
a gdy smutek będzie wystękiwał żale
to przyłóż mu kijem i kopnij go nogą
i choć będzie jęczał nie żałuj go wcale!
I nie myśl kochana że cię smutek lubi
że ci dobrze sprzyja w twojej bezradności
Przepędź go niech zmyka że aż buty zgubi
i w płateczkach róży poszukaj radości
Ona też płakała dziś o wczesnym świcie
płakała ta róża rosy kropelkami
lecz gdy słońce wstało a z nim nowe życie
otarła z łez płatki słońca promykami
Spójrz na jej urodę! Ty jesteś jak róża
co kwitnie swym czarem w sobie nie zamknięta
więc pomyśl kobietko ty mała i duża
że jesteś jak ona i bądź uśmiechnięta!
Ty nie jesteś sama cokolwiek się dzieje!
Ludzie dookoła ziemi barw tysiące...
Gdy zakwitniesz różą twój żal wiatr rozwieje
łzy osuszy uśmiech wesoły jak słońce!