To co mnie wzrusza

Dziwi cię, co mnie wzrusza
Ze to nie zachód słońca,
Ani też kropla rosy
Na płatku róży
O świcie drżąca ...

Że to nie żaden romans
Wyciskacz łez niewieścich,
Ani też melancholia
Płynąca z moich wierszy...

To, co najbardziej mnie wzrusza...
Ludzka bezradność i bieda
I dziecko Trzeciego Świata
Proszące o kromkę chleba...

To człowiek uśmiechnięty
Na wózku inwalidzkim...
To ręce wyciągnięte
I szept cichej modlitwy

To chory na łóżku szpitalnym
Ze wzrokiem w sufit utkwionym,
Któremu zabrano nadzieję,
Że jutro wyjdzie do domu...

I oczy ociemniałego...
Żebraka trzęsąca się ręka
I smutna w oknie staruszka,
O której nikt nie pamięta

I pewnie tego nie wiesz,
Bo przecież czujesz inaczej
Że dając biednym nadzieję
Ubóstwem ich się bogacę.

EWA JAROSZ