https://www.youtube.com/watch?v=xVAUSwM_LPI

Żyjemy na tyle na ile istniejemy dla innych ludzi. Jesteśmy podobni do kwiatów, które pragną rozwinąć pąk, aby pokazać swoje wnętrze, lecz aby to było możliwe muszą być otoczone światłem i ciepłem. Tak więc jesteśmy wzajemnie dla siebie słońcem i kwiatem, który rozkwita w ciepłym spojrzeniu, jasnym uśmiechu dobrym słowie, w życzliwym geście, serdecznym dotyku i akceptacji bliźniego.
Ciepło drugiej osoby daję nam siłę do działania, a nawet do życia. Kim jesteśmy nie mając rodziny, dzieci, przyjaciół.... Samotnikami.
Mając rodzinę mamy plany i cele do zrealizowania. Gna się do przodu, do celu , na szczyt.... własny szczyt bo każdy ma inny... jeden większy, drugi mniejszy... Najważniejsza jednak jest realizacja. Do tego potrzebne są słowa, ale nie te rzucane na wiatr ... ale mądre, przemyślane. W życiu nie ma ograniczeń, jeśli się żyć umie.... jeśli odróżnia się dobro od zła... i zna się podstawy priorytetów takich jak miłość, przyjaźń, zaufanie, rodzina.

dodane na fotoforum:

• wszystkie
• Dodaj wszystko
• Foto
• Wszystkie z garnka