Świdermajer (styl nadświdrzański) – nazwa drewnianej architektury letniskowej pod Warszawą powstającej na przełomie XIX i XX wieku na tzw. linii otwockiej - w miejscowościach znajdujących się w pobliżu Otwocka, wzdłuż linii kolejowej od Wawra po Śródborów. Twórcą tego stylu budownictwa był Michał Elwiro Andriolli mieszkający od 1886 r. w osadzie Brzegi nad Świdrem.
Styl ma elementy tradycyjnego budownictwa mazowieckiego o lekkiej konstrukcji i bogato zdobionych pawilonów, inspirowanych warszawską Wystawą Rolno-Przemysłową z roku 1885. Andriolli sprowadził do Brzegów kilka eksponowanych na wystawie domów. Bolesław Prus pisał o nich: \"Są to cacka, jakich Warszawa jeszcze nie widziała w tej ilości i rozmaitości. Każdy z nich bawi oko piękną formą, sztukaterią, rzeźbieniami, tapicerskimi ozdobami albo żywą barwą.\"
Główna bryła budynku kształtowana pod wpływem architektury szwajcarskiej, która w Europie stała się bardzo popularna po wystawie światowej w Wiedniu w 1873 r. Andriolli wzbogacił formę o werandy i przedsionki zaczerpnięte z architektury schronisk alpejskich i rosyjskich daczy. Dla stylu charakterystyczne są drewniane ażurowe zdobienia werand i ganków, szpiczaste zwieńczenia dachów.
Zapraszam na fotorelację picasaweb.google.com/104015441832936819471