(13)
Podczas pisania Ikon-----W Bizancjum sensu sztuki upatrywano w pięknie. Kanon zakładał malowanie czystymi kolorami (nigdy nie mieszano barw) i używanie w dużych ilościach pozłoty. Barwa była traktowana jako tak samo ważna jak słowo, a ponieważ każde z nich ma znaczenie, również barwy przekładano na język symboli, który nadawał kolorom ściśle określone znaczenie:
Złoto symbolizowało świętość, oddanie czci, nieśmiertelność, Bożą chwałę.
Purpura: władzę i bogactwo.
Czerwień oznaczała życie, krew, piękno i czystość.
Bielą przedstawiano Boskość, czystość i niewinność.
Niebieski oddawał niebo, ale też duchowość i mistycyzm.
Zielony: życie, wieczną młodość, płodność, wewnętrzne bogactwo.
Brąz był symbolem ziemi, materii, ubóstwa.
Bizantyńska symbolika koloru została przyjęta na Rusi, ale barwy, osadzone w narodowej tradycji, stały się tam bardziej żywe i jasne.
dodane na fotoforum:
