w lochach swego przeznaczenia....

w lochach swego przeznaczenia....

siedzi, przykuca, za moment zniknie,
myśl utracona, nadzieja spalona, bez jutra i dzisiaj też pewnie...
na stosie spalona, w oparach stłumiona, bez powietrza i lądu.
Stracona....

boczo

boczo 2010-09-27

nie będę ukrywał ale smutne w przekazie i w opisie....pozdrawiam zatem radośnie,słonecznie

rybitwa

rybitwa 2010-09-27

czasem każdy z nas czuje się stracony...
ale, czy przeznaczenie jest tym, co nam... przeznaczone? :)

jam jest buntownica z wyboru!
uściskiwam cieplutko ;*

lakami

lakami 2010-09-27

chciałam napisać mrocznie..ale zauważyłam motylki
więc chyba jest jakaś nadzieja;))))

arwenka

arwenka 2010-09-28

Niepokojąco u Ciebie... Ale ja nie wierzę w przeznaczenie. Wszystko ależy od nas samych :)

margol

margol 2010-10-14

całość rewelacja

dodaj komentarz

kolejne >