Popiersie Leona Schillera w sąsiedztwie Teatru Polskiego w Warszawie.
Życiorys:
Pochodził z nobilitowanej przez cesarzową Marię Teresę katolickiej rodziny austriackiej, osiadłej w XIX wieku w Polsce.
Zasłynął interpretacjami dramatów Mickiewicza – legendarne Dziady w Teatrze Polskim w Warszawie 1934; wystawiane wcześniej we Lwowie (1932), Wilnie (1933) oraz później w Sofii (1937).
Studiował filozofię i polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Sorbonie w Paryżu. Współpracował z teatrami w Warszawie (Teatr Polski, Reduta, Teatr im. W. Bogusławskiego, Teatr Ateneum), Łodzi i Lwowie.
Debiutował jako piosenkarz w kabarecie Zielony Balonik w 1906, a jako reżyser w 1917 w Teatrze Polskim w Warszawie. W latach 1930–1932 był kierownikiem artystycznym i reżyserem dramatu w Teatrze Wielkim, Rozmaitości i Małym we Lwowie. We Lwowie rozwinął swoją koncepcję teatru monumentalnego, która zaowocowała m.in. realizacjami utworów wielkich romantyków (Kordian – 1930, Dziady – 1932, Sen srebrny Salomei – 1932). W tym czasie wystawił na trzech scenach (w Teatrze Wielkim, w Teatrze Małym w sali Domu Katolickiego na Gródeckiej oraz w Teatrze Rozmaitości przy ul. Rutowskiego) 29 premier w dziale dramatu oraz kilkanaście wodewilów i operetek. Związki Schillera ze Lwowem trwały sporadycznie do 1939 – reżyserował kilka spektakli w czasie dyrektorowania Wilama Horzycy.
Od 1933 kierownik wydziału reżyserskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (PIST). W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za szerzenie zamiłowania do polskiej literatury dramatycznej.
Więziony na Pawiaku i w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau w związku z represjami po zastrzeleniu w marcu 1941 Igo Syma. Wykupiony z Auschwitz w maju tego roku przez siostrę, Annę Jackowską, za 12 tysięcy złotych za sprzedane klejnoty.
Po II wojnie światowej, w latach 1946–1949, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi (PWST). Redaktor naczelny pisma Teatr (1947–1949), twórca pisma Pamiętnik Teatralny (1952).
dodane na fotoforum:
davie 2011-01-31
Dużo się można od Ciebie nauczyć Arturze,
ładnie pokazałeś to popiersie i ciekawie
przybliżyłeś nam wspaniałym opisem.
Pozdrawiam, życzę miłego wieczoru.
flossy 2011-01-31
Wybitna osobowośc.....piekny pomnik Mu wystawiono'
Świetna fotka i wyczerpująca biografia............pozdrawiam i miłego wieczoru życzę:)
jaska15 2011-01-31
dobry wieczor Arturze,swietnie ze pokazales z biografia tego wybitnego czlowieka,milego wieczorku zycze,naturalnie zajrze jeszcze pozniej...
henry 2011-01-31
świetna postac.. warta przypomnienia... :)))
re. może być bluszcz.... dlaczego nie.:)))
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru Arturze..:)
ninka54 2011-01-31
ZNAKOMITY CZŁOWIEK -CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI-POZDRAWIAM
rybkag 2011-01-31
Wielki człowiek...Gdyby nie jego inscenizacje, zapewne inaczej potoczyły by się dzieje teatru w Polsce...Nie byłoby ani "Dziadów" Konrada Swinarskiego ani "Balladyny"Adama Hanuszkiewicza...
Pozdrawiam serdecznie :))
elfik4 2011-01-31
Zasłużony człowiek Teatru.......piękne popiersie i ciekawy życiorys...
Pozdrawiam Arturze i milutkiego wieczorku życzę....dobranoc...:))
aazja 2011-01-31
Nie wiedziałam że tam jest pomnik ....wiosną tam zajrzę ....pozdrawiam serdecznie wieczorkiem ...
bea01 2011-01-31
Bardzo ciekawie przedstawione...
ewita0 2011-02-01
pięknie to pokazałeś i podpisałeś :)