(0)
Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata…
<Krystyna Siesicka – Ludzie jak wiatr>
(Lublin, Zalew Zemborzycki>
dodane na fotoforum:
ycnay 2009-09-18
...mądre stwierdzenie...ciekawe porównanie do wiatru...ale czy w życiu nie jest tak, że wiatr wieje, ale to żeglarz - poprzez umiejętne sterowanie żaglami - nadaje kierunek?...
zoria 2009-09-18
ciekawe porównanie, coś w tym jest :)
zdjęcie też ciekawe, trochę wyobraźni i można dopatrzeć się innych metafor :)
aradia 2009-09-20
Są ludzie po których zostaje.... wieczny wiatr....niepokój w sercu.... i wielkie Serce>>>>>> super całość...
