str15

Nuciła coś pod nosem przygotowując posiłek. Od dłuższej chwili przyglądał się jej stojąc w drzwiach ogromnej kuchni. Ubrana w jego koszulę wyglądała rozkosznie. Niedbale spięte włosy w koczek i te ściągnięte w zamyśleniu brwi- widok ten wzruszał go . Spojrzała na niego nieprzytomnym wzrokiem i uśmiechnęła się. .-Dobrze że już wróciłeś- krzątała się koło pieca oświetlona ciepłym blaskiem ogni, rzuciła niedbale - obiad za chwilę będzie gotowy, co wybierasz: pieczeń z ziemniaczkami czy też pieczeń i kaszę? -ciebie- powiedział zdecydowanie - tego nie ma w karcie dań- roześmiała się -no nie!- podszedł bliżej – to ja biegam po lesie z siekierą i piłą, a tu takie smakowite kąski mi sprzed nosa uchodzą. Jesienne słońce wędrowało po kuchni wydobywając z cienia piękno starego kredensu , stołu z mocnymi nogami krzeseł rzeźbionych przez dziada Adama i półek na ścianie pełnych kuchennych bibelotów. Przez uchylone lekko okno wpadało rześkie powietrze. W tym samym momencie gwałtowny podmuch wiatru pchnął skrzydło ogromnego okna rozpościerając je mocno. – tak zimno na dworze, a moja dziewczyna biega półnago po domu? Zamknął ją w swoich ramionach i już po chwili biorąc na ręce wędrował ku sypialni. – puść mnie natychmiast! - nic z tego , najpierw panna się ubierze -Adam przypali się obiad! -zaraz tam wrócę i zestawię wszystko z ognia .Entuzjazm w jego głosie wywołał na jej twarzy uśmiech. Serce załomotało żwawiej, a ściśnięte gardło zdawało się nie przepuszczać do płuc powietrza .Wolną ręką otworzył drzwi .Zaczekał aż podniosła wzrok i dopiero wtedy przekroczył próg. Żadno nie odezwało się .Adam zatrzymując się delikatnie postawił ją przed łóżkiem na którym poukładał kupione w mieście rzeczy i bieliznę. Oddech jej teraz wyraźnie przyspieszył i zaczęły trząść ręce gdy dotykała jakże kobiecej i pięknej bielizny . Nie wiedziała co powiedzieć. Jakich słów użyć by wyrazić to co czuła. Drżącymi palcami uniosła w górę błękitny komplet z satyny gotowa przymierzyć wszystko nawet ten czarny koronkowy strój nocny na który nawet wstydziła się spojrzeć. –podoba ci się? - Jesteś szalony – wymruczała. - Od samego gapienia się dostaję wytrzeszczu oczu! Naładowana endorfinami obracała sukienki w rękach

dodane na fotoforum:

• Piękno natury