HENRYK SIENKEWICZ. 5.V. 1846 - 15.XI. 1916

Wielki polski pisarz, wielki artysta, noblista. Dał Polakom „Trylogię”, a światu „Quo vadis?”. Zresztą za „Krzyżaków” i Stasia i Nel też go kochamy  Zaczynał od nowel” z życia ludu” typu „Janko Muzykant”, ale skrzydła rozwinął dopiero w wielkich powieściach historycznych, które przyniosły mu szaloną popularność. Gazety z kolejnymi odcinkami „Trylogii” dosłownie wyrywano sobie z rąk, ludzie czekali na nie na poczcie i czytali od razu na miejscu. Nie da się przecenić jego zasługi dla „krzepienia serc” , rozpalania i umacniania patriotyzmu Polaków w ciężkich latach zaborów. Jego bohaterowie chwytali za serce dzielnością, szlachetnością, ale także swoistym poczuciem humoru. Do dziś - także dzięki ekranizacjom jego dzieł – trudno znaleźć kogoś, kto by nie lubił jego bohaterów – Pana Michała i Baśki, Kmicica i Oleńki, Zagłoby, Zbyszka z Bogdańca… Świat, który zachwycili się „Quo vadis?” uwieńczył jego twórczość Nagrodą Nobla.

A prywatnie? Trudno powiedzieć, czy był szczęśliwy, swoje prawdziwe uczucia zwykł pokrywać dobrodusznym humorem, a sława narzucała pewien dystans. Młodzieniec o tzw. południowej urodzie, choć niski i drobny, podobał się kobietom, a i jemu kobiety się podobały. Pierwszą narzeczoną, Marię Keller stracił z powodu… romansu z gwiazdą teatru Modrzejewską. I coś musiało być na rzeczy, bo za Modrzejewską popędził aż do Ameryki. Mieli tam, wraz z przyjaciółmi, zakładać „farmę”, ale diva prędko wróciła na scenę, a Sienkiewicz do Warszawy. Potem był ślub ze śliczną Marynią Szetkiewicz. Krucha blondynka z wdziękiem uroczego łobuza, była jego wielką, chyba największą miłością. Niestety, chorowała na gruźlicę, a urodzenie w krótkim czasie dwójki dzieci, przyśpieszyło rozwój choroby. Już w 4 lata po ślubie Henryk został wdowcem. Pozostał nim wiele lat, oszalał dopiero po 40-stce, dla… osiemnastolatki, Marynuszki Romanowskiej. To małżeństwo trwało jeszcze krócej – niedojrzała panna, uzależniona mentalnie od matki, uciekła do mamy już z podróży poślubnej. Była to wielka kompromitacja. Po raz trzeci ożenił się z dalszą kuzynką, Marynią Babską, która ponoć kochała się w nim całe życie. To małżeństwo okazało się wreszcie udane, jednak było to szczęście mocno spóźnione, przyszło w wieku już emerytalnym.

Sienkiewicz właściwie nigdy nie miał stałego domu, nawet w Oblegorku, podarowanym przez naród, przebywał tylko latem. Przez całe życie był wiecznie w podróży, Włochy , Ameryka, Egipt, Szwajcaria, Zakopane, i znów od początku… Naród go uwielbiał, czytelnicy nosili na rękach, jednak z czasem odezwały się i ostre głosy krytyki – zarzucano mu konserwatyzm, oderwanie od rzeczywistości, ignorowanie problemów społecznych, „byle się msza odprawiała”. Zmarł w listopadzie 1916 r. w czasie kuracji w Szwajcarii. Nie doczekał Niepodległej…

Zdjęcie wyjatkowo z netu, przedstawia Artystę przed dworkiem w Miłosławiu.

dodane na fotoforum:

• Foto czarnobiałe
• Czarnobiałe foty
• Różne
• Sławni Polacy