Poruszam się po ścieżkach mej pamięci...... ulotne wspomnienia... Przyjemne ..... biegnę ku nim w zapamiętaniu, z lekkością motyla, rozkoszując się każdym krokiem po alejce usłanej kwiatami... Przykre... omijam szerokim lukiem a dróg do nich wiodących zarośniętych zielskiem nie zauważam....... Tak to już jest........ Mapa mych wspomnień rozległa.. wiele dróg krótszych i dłuższych, prostych jak strzała i krętych, jasnych i ginących w mroku..... Każdy mijający dzień tworzy nowe, wciąż nowe i nowe ....... /z netu/