Jan Nepomucen (ur. ok. 1350 w Pomuku (dziś Nepomuk – zm. 20 marca 1393 w Pradze) – spowiednik Zofii, żony króla czeskiego Wacława, który ponoć poniósł śmierć za odmowę ujawnienia tajemnicy spowiedzi królowej (nie ma jednak na poparcie tej tezy żadnych dowodów).
Pierwszą figurą Jana Nepomucena jest pomnik w Pradze, na moście Karola, z którego miał zostać zrzucony. Wokół jego głowy pojawiło się pięć gwiazd (symbolizujących pięć cnót męczeńskich), tworzących aureolę, która ponoć miała ukazać się w miejscu wrzucenia go do rzeki. Pomnik ten ustalił kanon dla ikonografii, kolejne przedstawienie opierały się na pomniku praskim. Poza aureolą z pięciu gwiazd, jego atrybutem jest biret kanonika, krucyfiks i gałązka palmowa (męczeńska).