Vanitas vanitatum et omnia vanitas......

Przemijanie to nieodłączna cecha naszego bytu.
Przemija czas, przemija nasze życie. Jedne rzeczy się kończą, inne zaczynają. Na świecie jest jedyna stała rzecz – zmiana.
Kończy się dzieciństwo, do którego nie ma powrotu, przemijają lata życia, czyniąc człowieka bardziej doświadczonym, ale i bardziej zgorzkniałym. Kończy się ostatecznie życie, a z nim odchodzi cały świat. Przemijają rzeczy doczesne, ziemskie, materialne.

Marność ludzkiego żywota jest przerażająca. Wykorzystajmy każdą sekundę Naszego bytu na tej planecie. Cieszmy się sobą, kochajmy się, szanujmy i podziwiajmy nawzajem.

Po prostu żyjmy bo jesteśmy tu tylko na chwilę......
https://www.youtube.com/watch?v=iPmGuJikZz8

W Bukowinie góry w niebie postrzępione.
W Bukowinie rosną skrzydła świętym bukom.
Miną dzień wiatrem z hal rozdzwoniony i nie mogę
znaleźć Bukowiny i nie mogę znaleźć,
chociaż gwiazdy mnie prowadzą, ciągle szukam.


W Bukowinie deszczem z chmur opada
okrzyk ptasi zawieszony w niebie.
Nocka gwiezdną gadkę górom gada i nie
mogę znaleźć Bukowiny, nie, nie mogę znaleźć,
choć mnie woła Bukowina,
wciąż do siebie, woła mnie.....