KRAJOBRAZ PO ZIMIE
Opuszczone łąki,porośnięte trzciną,
Jakby zapomniane, dawno nie koszone
Wkrótce się zapełnią ptactwem i zwierzyną,
Dobrze się tu czują, gdyż są nie płoszone
Jeszcze szare pola, śnieg został stopiony,
Ozimina zżółkła zaczyna się budzić
Na roli krakanie, wrony spacerują,
Nie boją się wcale, jeszcze nie ma ludzi
Bzy pąki puszczają, szykują się drzewa,
Wkrótce też i trawa stanie się zielona
Słońce coraz mocniej zaczyna przygrzewać,
Radość w naszych sercach przemiany dokona
Małe przebiśniegi główki wychylają,
Ciekawe co słychać po zimie na świecie
Ptaki już powoli weselej śpiewają,
Klomby też na nowo okryją sie kwieciem
Chociaż szarość jeszcze wokoło panuje,
Przyroda do życia zaczyna się budzić
Kiedy świeża zieleń oczy uraduje,
To nowe nadzieje znowu wstąpią w ludzi!
Jan Siuda
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/krajobraz-po-zimie-362120
Pozdrawiam ciepło i słonecznie :)
basia04 2017-03-02
wspaniale wyeksponowana delikatność i urok :)
śliczna całość...pozdrawiam serdecznie:)
zadra 2017-03-03
Piękna kępka przebiśniegów w pięknej poetyckiej oprawie :)
Serdeczności na powitanie dnia zostawiam , wszystkiego przyjemnego życzę.
vanilla 2017-03-03
Nadzwyczajnie.Cieszę się na ten widok.Wspaniałe ujęcie.Rozświetlone lampeczki.
Brawo
nastka 2017-03-05
Śliczności...:)))
Wiersz jakże adekwatny do teraźniejszości !