wiersz gwarowy
Krokusy
Na polance pod lasem
do słonecka,
urosły krokusy,
a kozdy ś nik mnie kusi;
urwij i włóz mnie do dzbonecka.
Nie kuś ze mnie
ty krokusecku młody,
bo przecie ni mozno
niscyć urody...
Śmiejom sie do mnie
tom zółtom gębusiom
i listkami kwiejom
i dalej mnie kusom...
A co kroce,
to więcej ik rośnie
na polance pod lasem...
Paradne som jest,
choć kozdy ś nik ino fijołkowy,
jak te leśne dzwonki,
co spuscajom głowy...
Cy dobrze śtuderujem,
cy sie mi ino zdaje,
ze pomiędzy ludźmi,
tyz takie zwycaje?
autor: skorusa
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/krokusy-168799
Życzę słoneczka i pozdrawiam cieplutko :)
https://www.garnek.pl/vinga
basia04 2019-03-13
malowniczo i poetycko...pięknie :)
u mnie już kwitną...śliczna całość :)
pozdrawiam serdecznie :)