Rusałka osetnik ... 3 zdjęcia

1.


Motyl
Autorem utworu jest Aleksander Fredro

Z pięk­nej róży mo­tyl pło­wy,
Wy­chy­liw­szy tro­chę gło­wy,
Zwo­łał bra­ci rój nie­sta­ły.
Nuż pra­wić mo­ra­ły,
Sta­łość wy­chwa­lać,
Do cno­ty za­pa­lać,
I we wszyst­kim, co roz­pra­wiał,
Sie­bie za przy­kład wy­sta­wiał;
Sło­wem - na­ga­dał i na­ła­jał tyle,
Ze o po­pra­wie my­śleć za­czę­ły mo­ty­le.
Wtem ja­kiś mło­dzik na fi­jał­ku sia­da
I tak po­wia­da:
- Nie wie­rzaj­cie, co on pra­wi;
Ja po­wiem, cze­mu la­tać go nie bawi:
Oto przed kil­ką chwi­la­mi,
Gdy aż do zno­ju swa­wo­lił z kwiat­ka­mi,
Nad­szedł sta­rzec, co kosą wszyst­ko w swo­jej dro­dze
Wy­ci­na i nisz­czy sro­dze,
Co cią­gle idzie, ni­g­dy nie od­pocz­nie w tru­dzie,
Ten to sam, co go Cza­sem na­zy­wa­ją lu­dzie.
Nad­szedł, a wko­ło ostrym tnąc że­la­zem,
Pod­ciął i bra­cisz­ko­wi skrzy­deł­ka za­ra­zem; Dla­te­go sta­łość chwa­li, jed­ne lubi różę,
Bo sam już la­tać nie może. -
Nie jest tu moją my­ślą, mło­de, pięk­ne pa­nie,
Czę­sto zbyt pło­che po­chwa­lać la­ta­nie,
Ale słu­cha­jąc nie­jed­nej ma­tro­ny,
Trze­ba wy­znać z dru­giej stro­ny,
Że i to mo­tyl...

ale mo­tyl obar­czo­ny.

https://poezja.org/wz/Fredro_Aleksander/3998/Motyl

https://www.garnek.pl/vinga