Cmentarz Kolibki

Kolibki to nazwa dawnej posiadłości ziemskiej położnej między potokami Swelinią i Kaczą. Pierwotna nazwa brzmiała Kolebka i nawiązywała do wklęsłego terenu, przypominającego swym kształtem kolebkę, kołyskę. W formie Colybka po raz pierwszy występuje w 1323r. Wieś folwarczna Kolibki istniała już w XIV w. Były to dobra rycerskie, które później przeszły w ręce znanych na Pomorzu rodów szlacheckich: Wejherów, Radziwiłłów, Ostromeckich, Heynów, a pod koniec XVII w. (1685) stały się własnością Sobieskich (oprócz Redłowa i Małego Kacka oraz Osłonina i Rzucewa koło Pucka). Chętnie przebywał tu król Jan III Sobieski z żoną Marysieńką. Po śmierci króla jego syn królewicz Jakub sprzedał kolibkowski majątek (1720) wojewodzie Piotrowi Przebendowskiemu, który z kolei odstąpił go konsulowi angielskiemu w Gdańsku Gibsonowi. Wreszcie pod koniec XVIII wieku po rozbiorach Polski Kolibki nabyli Niemcy. Po I wojnie światowej wróciły one w polskie posiadanie, gdyż kupił je zasłużony dla Pomorza Witold Kukowski.

[Źródło wiadomości: Kazimierz Małkowski „Bedeker Gdyński” Wydawnictwo OSKAR – Gdańsk 1995]