Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
— Krystyna Siesicka
slaweks 2009-06-15
a gdzieś ty taki fotki zrobiła?
inna5 2009-06-15
a wiatr gna chmurki przed siebie....ładnie pokazane góry, świetnie dobrane słowa:)
Różni ludzie...różne emocje, różne wspomnienia...
davie 2009-06-16
Witaj Beatko...wpadłam Cię pozdrowić
i życzyć miłego wtorku.
Prześliczny widok gór.