:))))

STĘSZEW: Kościół Świętej Trójcy

Zapewne to Przedpełkowie założyli kościół parafialny w Stęszewie w XIII w. Biskup poznański Andrzej Szymonowic wspomina o nim już w 1298 r. Do XV w. prawdopodobnie zbudowany był z drewna.

Gotycki kościół murowany został wzniesiony w II połowie XV w. przez Mikołaja ze Stęszewa, chorążego poznańskiego. On to wyjednał dla niego wyniesienie pod wezwaniem św. Trójcy na kolegiatę. Jednak z powodów finansowych ok. 1552 r. świątynia ta stała się ponownie zwykłym kościołem parafialnym. Ponieważ w 1695 r. jego stan przedstawiał wiele do życzenia, ówczesny dziedzic Stęszewa, Jan Radomicki, wojewoda inowrocławski i generał wielkopolski, w 1726 r. naprawił go jako tako i opasał cmentarz murem. W kilkadziesiąt lat później, w 1770 r. kościół znów zagroził upadkiem tak dalece, że ówczesna dziedziczka Stęszewa, Dorota z Broniszów Jabłonowska, w 1771 r. wzniosła go niemal od fundamentów na nowo. Postawiła po bokach kościoła dwie nowe kaplice, z których jedną przeznaczyła na zakrystię. Jednak zamiast biegłego architekta zatrudniła do budowy prostych murarzy, którzy usunęli piękne, ostrołukowe sklepienie, przez co kościół stracił strzelistą, gotycką bryłę. Usunięto też wtedy najstarsze nagrobki wewnątrz świątyni. Do dzisiaj zachował się w kościele nagrobek księżnej Doroty z 1773 r., w kształcie ołtarza z malowanym na płótnie jej popiersiem oraz nagrobek ojca księżnej, Piotra Bronisza, kasztelana kaliskiego, z wizerunkiem na blasze z 1719 r.

Przy kościele działało w 1670 r. bractwo różańcowe, a od XV do schyłku XVIII w. istniała szkoła parafialna.

Na zewnętrznym murze kościoła znajduje się tablica, upamiętniająca proboszcza tutejszego w latach 1866-1900, Wawrzyńca Chybickiego (ur. 04.08.1842 w Tarnówku, zm. 06.05.1900), a także inne epitafia.
(Z NETU)