(3)
Kościół znajduje się w centrum wsi, przy drodze prowadzącej z Klimkówki do Iwonicza Zdroju. Ogrodzony jest murem z dzikiego kamienia (z 1866r.) z dwiema bramami - od północy i zachodu, położony w otoczeniu starodrzewia. Prezbiterium zwrócone jest na południe. Świątynia wzniesiona jest w konstrukcji zrębowej na podmurowaniu z rzecznego kamienia, szalowana gontem. Ściany nawy usztywniono przyściennymi przyporami. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej szalowana deskami z listwowaniem, górą obita blachą. Prezbiterium na rzucie prostokąta zamkniętego od południa trójbocznie, nawa na rzucie prostokąta z przylegającą od pn. wieżą. Do prezbiterium dostawione: zakrystia od wsch. i niewielka kruchta od zach. Dachy dwuspadowe, dwukalenicowe, nad prezbiterium nieco niższy, opadający od południa trzema połaciami, kryte blachą. W dachu nawy - ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę z latarnią o daszku namiotowym. Dwukondygnacyjna wieża dołem jest czworoboczna z przedsionkami po bokach (o daszkach pulpitowych), górą ośmioboczna, nakryta niskim, namiotowym, ośmiopołaciowym dachem. Otwory okienne nawy i prezbiterium są ośmioboczne w formie rozet. Kościół o tradycyjnej dla świątyń drewnianych konstrukcji, w swej formie i rozplanowaniu nawiązuje do murowanej fary w Rymanowie. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem, w nawie wspartym na przyściennych słupach. Ściany i strop pokryte są secesyjną polichromią z 1906 r. o motywach ornamentalnych (stylizowane kwiaty i skrzydła aniołów) autorstwa T. Popiela. Wyposażenie, w większości barokowe z XVIII w., ufundowane przez rodzinę Wojciecha Boboli, pochodzi z wczeżniejszego kościoła. Obejmuje ono ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, dwa ołtarze boczne, późnobarokową chrzcielnicę, rokokową ambonę z 2 poł. XVIII w., prospekt organowy z ok. poł. XVIII w. oraz liczne rzeźby i obrazy. Najstarszym, niezwykle cennym elementem wyposażenia jest obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1 poł. XVI w., malowany temperą na desce, będący pozostałością późnogotyckiego tryptyku. Odkryty w 1995r. przez mgr Piotra Łopatkiewicza, odsłonięty został w trakcie konserwacji spod wtórnych przemalowań. Należy on do najcenniejszych zabytków późnogotyckiego malarstwa tablicowego na terenie województwa podkarpackiego.
(NET)
dodane na fotoforum:
