Judyta, postać biblijna, córka Merariego, wdowa po Manassesie, mieszkana Betulii. Podczas oblężenia miasta przez wojska asyryjskie przedostała się do obozu wroga i zdobywszy podstępem przychylność wodza Holofernesa, po uczcie, na którą została przezeń zaproszona, ucięła mu głowę i wróciła z nią do Betulii. Czyn ten wywołał panikę wśród Asyryjczyków i w rezultacie ich odwrót.
Judyta jest bohaterką deuterokanonicznej Księgi Judyty (Stary Testament) z II w. p.n.e., w oryginale prawdopodobnie hebrajskiej, zachowanej w przekładzie greckim.