(4)
Kościół Pod Wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
Świątynia została wybudowana na miejscu drewnianej kaplicy powstałej w 1688 r. Ufundowana ją Zofia z Markowskich Rzymowska w 1761 r. Pierwotnie była to cerkiew, konsekrowana w 1763 r. przez ks. Atanazego Szeptyckiego, przemyskiego biskupa greckokatolickiego. W 1786 r. została zamieniona na kościół i ustanowiono tam parafię Wniebowzięcia NMP, by w latach 1863-1875 ponownie przejęto ją na cerkiew. Ostatecznie od 1875 roku spełnia rolę kościoła. Świątynia zachowała się w niezmienionym stanie, z wszelkimi nawarstwieniami i elementami architektonicznymi. Oryginalna bizantyjska polichromia została odrestaurowana w latach 1958-1960 przez zespół krakowskich konserwatorów, a w latach 1988-2000 ponownie dokonano restauracji.
Kościół posiada oryginalny XVIII-wieczny wystrój wnętrza. Wyposażenie kościoła pochodzi z czasów powstania świątyni i jest utrzymane w stylu barokowym. Znajduje się tam kilka XIX-wiecznych epitafiów, prawdopodobnie z lat 1863-1875. W kościele znajdował się cudowny obraz \"Madonny\" (ikona) z 1490 r., lecz w 1992 r. został skradziony. Jego miejsce zajmuje obecnie kopia, namalowana w 1995 r. przez artystę Emila Polita.
Równocześnie ze świątynią wzniesiono kaplicę, której wnętrze ozdobiono polichromią przedstawiającą cudowne wydarzenia związane z kultem Matki Bożej. W poł. XIX w. kaplicę rozbudowano, a kryptę w nowej części przeznaczono na miejsce spoczynku dla hrabiów Koziebrodzkich. Na południowy wschód od kościoła znajduje się ołtarz polowy wzniesiony w latach 80. XX w. Stanowi ona ciekawe i stylowe nawiązanie do form dzwonnicy-kaplicy znajdującej się w zespole. Nieopodal kościoła znajdują się budynki starej i nowej plebanii, zabudowania gospodarcze oraz budynek zakonny Sióstr Służebniczek, tzw. \"Ochronka\". Po drugiej stronie, na polanie, mieściła się kiedyś karczma żydowska, którą jednak zlikwidowano ok. 1910 r., kiedy jej właściciel wraz z rodziną został zamordowany.
źródło: Wikipedia
