Patrzyła jak zbiera swoje nieliczne rzeczy, jak omiata wzrokiem maleńką przestrzeń portalowego kąta.
Z każdym ruchem był odleglejszy o tysiące światów...
Michał Lorenc-Kołysanka
https://www.youtube.com/watch?v=cdnmxapjfmM
ininom 2011-09-21
i ten malutki, który wyłania sie w prawej...
przecudne wynurzenie....
zarazem zatopienie w nutce...
jest cudnie Siostrzyczko:))))
tenobcy 2011-09-21
*) Petroniusz? ;)
Śliczny jest. A mnie niezmiennie zachwyca u Ciebie obróbka zdjęć - bajecznie nastrojowa, taka prosto z Rivendell...
jest8 2011-09-21
!!!!!!!!!!!!!
an36a 2011-09-21
Kocham takie niebieskości w tle!
jest8 2011-09-21
Co robić, czy też czego się najeść, by tak pięknie pisać jak Ty Cymonku/Grażynko.
funiak 2011-09-21
i jak na niego przystalo na pograniczu nocy i dnia,urokiem swoim czaruje:)))Piekna calosc:)))
anuszka 2011-09-21
Cymonku, do kariery nie wiem, ale na pewno ku dorosłości...Już nie godzi się, by mówić na niego "mały". "Duży chopczyk" i basta.
:))
inhope 2011-09-21
...........
piękne..i smutne..
sarna1 2011-09-21
Światło przenika obraz , tekst przenika umysł .
barbour 2011-09-22
Uwielbiam takie rozmycia na pierwszym i drugim planie.....
urocza kompozycja..........
jodelka 2011-09-24
smutny a zarazem kojący przekaz....nadzieja w niebieskiej poświacie,
powróci....tylko Ty tak potrafisz ukołysać...:))