(42)
Rozpryśnie się kamień w granitowej płycie,
Pogasną świec odwieczne ognie
Dlaczego ma nie umrzeć życie,
Kiedy w oczach śmierci kona godnie.
Żaden tu rycerz dziś niepokonany
Tej tylko jednej, śmierci nie uniesie,
Przeznaczeniem nasz los jest pisany
Życie się w jego zaczyna bezkresie.
A potem w głąb wszechmocnej nicości
Spadniemy wraz z tymi, co wielką rangą
I tymi, co doświadczyli życia podłości
To tam, i tak, to samo zatańczą nam tango.
autor: Krystyna Walas Bugajczyk.
https://www.youtube.com/watch?v=u5FyRZbqfeM&feature=share&list=AL94UKMTqg-9BcO6xKYbticp1u5ufzfnA-
kalire 2012-11-01
wow
wygorz 2012-11-01
Cóż...bezsilność człowieka w tej materii jest doskonała naprzeciw jego snom o potędze, która niczym jest...niczym!
Żyjmy chwilą, Grażynko :)) Tu przynajmniej mamy jakąś "władzę"...
