nurogęsi- samice

Nurogęś to ptak o długości ciała 58-66 cm z charakterystycznym długim wąskim i haczykowato zakończonym dziobem. Występuje w północnej Eurazji a w Polsce jest nielicznym ptakiem rozmieszczonym głównie w północnej i zachodniej części. Ostatnio powoli zwiększa liczebność i pojawiają się też pary lęgowe w głębi kraju, głównie nad rzekami. Zamieszkuje czyste jeziora i rzeki otoczone starodrzewem z dziuplastymi drzewami. Rzadziej lęgnie się nad stawami hodowlanymi. Gniazda zakłada w obszernych dziuplach drzew, w otworach murów a także chętnie w odpowiednio dużych budkach lęgowych. W jednym lęgu w sezonie samica składa 8-12 jaj i wysiaduje około 30 dni. Pisklęta po wykluciu przebywają w dziupli przez jeden dzień i wyskakują z niej, nawet gdy jest wysoko. Przed kontuzją chroni je gruby puch na spodzie ciała. Pisklęta od razu dobrze pływają i trzymają się blisko samicy. Pobierają najpierw pokarm z powierzchni wody i dość szybko potrafią nurkować. Stają się samodzielne po około 2 miesiącach. Ciekawostką jest, że samica w razie zagrożenia może zanurkować razem z pisklętami ukrytymi na grzbiecie. Pożywieniem nurogęsi są głównie drobne ryby ale również płazy, wodne bezkręgowce i drobne gryzonie. Nurogęsi świetnie nurkują, nawet do 10 m i mogą przebywać tam do 1 minuty. Chwytają ryby, które utrzymują w dziobie dzięki drobnym ząbkom rozmieszczonym na jego zewnętrznych krawędziach. W okresie wędrówek nurogęsi tworzą duże stada. Dość licznie zimują w naszym kraju, zwłaszcza nad Zalewem Szczecińskim, gdzie doliczono się nawet 40.000 ptaków. W głębi kraju liczba zimujących nurogęsi zależy od stopnia zamarzania wód. Zagrożeniem dla tego gatunku jest głównie brak miejsc lęgowych i zanieczyszczenie wód. Część ptaków ginie nad Bałtykiem z powodu wycieków paliwa z kutrów i zastawionych sieci rybackich. W czasie lęgów ptaki płoszone są przez wędkarzy, turystów, oraz osoby szalejące motorówkami. Mimo tylu zagrożeń populację nurogęsi szacuje się na 150 tys.osobników ( w zachodniej Palearktyce).