"Oda do rozpaczy"
Biedna rozpaczy
uczciwy potworze
strasznie ci tu dokuczają
moraliści podstawiają nogę
asceci kopią
lekarze przepisują proszki zebyś sobie poszła
nazywają cię grzechem
a przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
wpadałbym w cielęcy zachwyt
nieludzki
okropny jak sztuka bez człowieka
niedorosły przed śmiercią
sam obok siebie
Jan Twardowski
krakadil 2008-02-22
za mądre to na mnie.........wolę być uśmiechnięty jak prosię w deszcz, gdyż to zapewni mi chociaż ochronę przed zawałem serca w jaki niechybnie rozpacz by mnie wepchnęła ..........:))))))) Pozdrawiam.
teresa7 2008-02-22
...jak intensywnie przezywamy radość...wiedząc co oznacza rozpacz...
Pozdrawiam;))
wojrut 2008-02-22
Dobruniu - świetne.
Już mam Cię w ulubionych!
Pozdrawiam serdecznie.
eljot60 2008-02-22
poeta Jan "do bólu" kocha człowieka tak, że w imię tej miłości rozpacz, która jest oznaką utracenia nadziei podnosi do jakiejś "wartości" ludzkiej ... uważam, że wykazał dużą odwagę w tym wierszu ...
eljot60 2008-02-22
nie znam się na poezji bardziej niż przeciętny czytelnik wierszy ... ale jak mam coś do powiedzenia to mówię, choćbym się miał mylić ...