tęcza
kiedy po burzy
wychodzi słońce
piękny Niebu
nadaje blask
usta się śmieją
oczy gorące
woń ozonu
wzbogaca Nas
zza horyzontu
wyłania się cud
oczy wpatrzone
w niemym zachwycie
Niebo maluje
pięknymi barwami
obraz przepiękny
obraz nieziemski
to niepojęte
czy to
zjawisko normalne
nie!
nieomal święte
widok porównać
z niczym się da
serce raduje
wzrokiem przyciąga
niechaj niebieska
uczta trwa
barwami się mieniąc
piękność bije
jak kwiatów naręcza
kolorami się mieni
blaskiem wyostrza
cudowna tęcza
takoż wpatrzeni
w niemym zachwycie
oczu oderwać
nie można
ogarnia nas trwoga
jak to możliwe
skąd się wzięła
to Cud prawdziwy
bo tęcza to !
najcudowniejszy
UŚMIECH BOGA
Krystyna Borowiec