Na rozstaju dróg...:((

Spojrzałam na postać w czerni,
W jej ręku srebrna kosa tkwi,
A spod kaptura naga czaszka lśni.

Szła mym krokiem tam, gdzie ja,
W czerń odziana zjawa,
Jej krok niesłyszalny, niedostrzegalny,
Przeraża mnie....

Ona jest zawsze tam gdzie ja,
Wpatruje się we mnie naga czaszka,
Czarna szata faluje na wietrze,
A kosa zadaje cięcie...

Dusza uleciała,
Wzbiła się ku niebu,
Jej głos usłyszałam,
Nie wiem czy chciałam go znać.

Kolejna dusza, kolejny kosy ruch,
To zadanie jakie dostał w czerń odziany duch,
Uwalnianie duszy z ciał,
Tak by świat się mniejszym stał....