(2)
Jest to najstarszy i najlepiej udokumentowany istniejący do chwili obecnej budynek w Sobieszowie. Położony w centrum miejscowości koło dawnego majątku, na wysokim lewym tarasie potoku Wrzosówki. Wiele wskazuje na to, iż było to miejsce pierwotnej osady, zbudowanej tu przed wiekami. Podłożem jest skala granitowa, przykryta cienkim płaszczem polodowcowych żwirów osadowych. Kościół stoi pośrodku bardzo starego cmentarza grzebalnego (obecnie zlikwidowany), otoczonego starym, niskim murem kamiennym. Od ulicy Karkonoskiej prowadzą tutaj kamienne schody, liczące 55 stopni. Od strony, północnej jest łatwy dojazd i mały plac przed bramą wjazdową.
Miejscowość tę, noszącą wówczas nazwę Villa Hermanni, wspominano w dokumencie z roku 1305. W dokumencie z dnia 1 stycznia 1380 roku wydanym przez księżną Annę Świdnicką, jest wspomniany Mikołaj, proboszcz z Sobieszowa. Rycerz. Gocze Schoff Starej Kamienicy przeznaczył 10 marek rocznego czynszu na uposażenie dwóch ołtarzy w Starej Kamienicy i dla altarzystów (odprawiających tu msze Św.), w tym również dla ww. proboszcza Mikołaja. Pismo stwierdza więc, że w Sobieszowie istniał kościół, o którym nic więcej nie wiemy. Prawdopodobnie był to kościółek drewniany.
Po raz drugi znajdujemy wzmiankę o proboszczu w Sobieszowie, więc istniała tu parafia, w dokumencie fundacyjnym kaplicy na Chojniku (Chojnasty) z roku 1393, w którym czytamy:...wyraził zgodę, podobnie jak wielebny proboszcz z Sobieszowa, do którego należy duchowa opieka nad Chojnikiem…
O kościele murowanym wspomina ks. Klenner w swojej kronice. Świątynia była budynkiem wzniesionym z kamienia, krytym gontem, z dwoma przedsionkami i małą wieżyczką. Pod koniec XVI wieku lub z początkiem XVII wieku, pierwotny, średniowieczny wiejski kościół, składający się z prezbiterium, nawy i zakrystii zostaje poszerzony o jedną boczną nawę - do szerokości zakrystii.
Z kościoła przed przebudową pozostała kamienna chrzcielnica z datą: 1486 (obecnie w Podgórzynie). Najbardziej znaną z dokumentów postacią z końca XV i początku XVI wieku jest proboszcz Marek Meischeider, który był bardzo gorliwym i pracowitym duszpasterzem. W należącej do parafii w Sobieszowie Szklarskiej Porębie, z pomocą gminy wznosi z drewna kaplicę pod wezwaniem Bożego Ciała. Zgodnie z bulą papieską z roku 1490, kościół ten uroczyście został uznany za kościół filialny Sobieszowa. Kronika ks. Klennera podaje też informację: stary dokument głosi, że w roku 1515 dla upiększenia kościoła w Sobieszowie sprowadzono nowy ołtarz i jako główny obraz wybrano Świętą Barbarę. Patronką kościoła i parafii w Sobieszowie do roku 1520 była św. Barbara.
