Plechów-dworek...

Historia dworu w Plechowie. Dwór początkowo był domem z bali modrzewiowych na podmurowaniu, pokrytym gontem, z reprezentacyjnym wejściem od północy i drewnianą werandą od południa, wychodzącą na park. Do dworu prowadziła aleja lipowa. Po dobudowaniu na początku XX wieku murowanego pawilonu, drewniany budynek otynkowano i całość pomalowano na piaskowy kolor. Na południe od budynku dworu, między aleją lipową a parkiem rozciągał się trawiasty teren, gdzie mieszkańcy i ich goście grywali w tenisa. Niżej znajdował się ogród warzywny i oranżeria. Dalej sad owocowy, a poniżej łąka i staw, w którym hodowano ryby. Budynek dworu otaczał piękny stary park, w którym królowały modrzewie, grochodrzewy, brzozy, jawory i buki. W czasie okupacji niemieckiej, w latach 1939 – 1945, dwór w Plechowie był schronieniem dla kilkunastu osób wysiedlonych między innymi z Małopolski Wschodniej i Warszawy. Opuszczony przez właścicieli w 1945 roku dwór pełnił różne funkcje, przeważnie mieściły się tam mieszkania zastępcze, które w miarę jak tymczasowi lokatorzy stopniowo opuszczali dwór – pustoszały. Funkcjonował tam też posterunek Milicji Obywatelskiej. W końcu lat pięćdziesiątych XX wieku zburzono drewniany budynek dworu, chociaż był w dobrym stanie, uznając go za przeżytek minionej epoki. W latach siedemdziesiątych XX wieku w murowanym budynku dworu, zwanym przez miejscowych „pałacem”, działał Ośrodek Zdrowia. Po zlikwidowaniu Przychodni dwór znowu opustoszał