W 1883 roku na terenie parku ustawiono dwa pomniki: w 200. rocznicę zwycięstwa pod Wiedniem króla Jana III Sobieskiego i założyciela Bractwa Kurkowego króla Zygmunta Augusta. Oba pomniki zostały zaprojektowane przez Walerego Gadomskiego i wykonane w wapieniu przez Michała Korpala. Ten sam artysta wykonał jeszcze w 1890 r. popiersie Marcina Oracewicza zdobiące fasadę pałacyku.
W 1939 roku Niemcy zajęli ogród wraz z pałacykiem i w roku 1940 rozwiązali Bractwo Kurkowe, a jego pałacyk od tego momentu przez cały czas II wojny światowej służył jako pralnia i odwszalnia dla wojsk Wehrmachtu. W 1947 roku reaktywowano Bractwo, które w 1951 roku zostało ponownie rozwiązane, tym razem pod pretekstem kolaboracji z Niemcami. Do ponownej reaktywacji Bractwa Kurkowego doprowadził Wincenty Bogdanowski, który w pierwszym powojennym strzelaniu w roku 1964 został królem kurkowym. Park i pałacyk zostały zwrócone Bractwu Kurkowemu w 1991 roku. Na terenie parku rozpoczęła się lecznicza pielęgnacja mocno zaniedbanego drzewostanu, złożonego zwłaszcza z kasztanowców. Park zyskał nowe ogrodzenie, a w pałacyku rozpoczęto w 1993 roku kompleksowy remont ukończony w roku 1997. Wtedy też do odnowionego budynku przeprowadził się oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa opiekujący się pamiątkami Bractwa Kurkowego, które w zbiorach muzeum miejskiego przetrwały wojnę i późniejsze lata.