Kościół z 1318, jeden z najstarszych na ziemi sądeckiej. Najstarszą część stanowi XIII w. jednonawowa budowla z wydłużonym prezbiterium. Obecny wygląd uzyskał po rozbudowie w 1627, kiedy to została dobudowana zakrystia, kaplica zwana kurowską i prawdopodobnie wieża świątyni. W latach 1557–1575 kościół za sprawą właściciela wsi Sebastiana Wielogłowskiego pełnił funkcję zboru braci polskich.
Kościół jest gotycki z barokowymi przekształceniami; murowany z kamienia, otynkowany. Składa się z nawy i węższego, prostokątnego prezbiterium. Przy nawie od północy znajduje się dostawiona kaplica, od południa niewielka kruchta, a od zachodu przylega kwadratowa, niska wieża. Na zewnątrz kościół opięty jest przyporami. Na wschodniej ścianie prezbiterium wisi krucyfiks barokowy z XVIII w. Nawa nakryta jest dachem dwuspadowym z sygnaturką o barokowej formie, baniastą z latarnią. Dach nad prezbiterium i kaplicą jest niższy, trójspadowy, a nad zakrystią – pulpitowy.