Willa Rudolfa Kellera stojąca przy ulicy Gdańskiej 49/53 została wzniesiona w latach 1890 - 1891. Wraz z zabudową zakładów przemysłowych (fabryka wstążek, tasiemek i koronek) utworzyła charakterystyczny dla Łodzi zespól rezydencjonalno - fabryczny.
Pierwotnie willa otoczona była ogrodem. Kopię planu budynku (nieznanego autora) podpisał do realizacji architekt miasta Hilary Majewski. Willa Kellera została założona na planie nieregularnym, zbliżonym do kwadratu, jako obiekt piętrowy z użytkowym poddaszem.
Budynek willi Kellera łączy formy północnego renesansu i manieryzmu niederlandzkiego z klasycznym renesansowym detalem włoskim np. tzw. aedicule okien pierwszego piętra. Forma założenia zbliżona jest do rozwiązań stosowanych w architekturze niemieckiej. Może to wskazywać na autora pochodzącego z tamtych kręgów.
Oryginalny akcent budowli stanowi wieżyczka usytułowana ukośnie w północno - wschodnim narożu. Ryzalit zwieńczony jest smukłą iglicą. W 1907 roku zakład wraz z willą kupił Emil Eisert.