(10)
Monte Oliveto Maggiore to najpotężniejszy klasztor w Toskanii, usytuowany w jednej z najpiękniejszych części prowincji sieneńskiej. Idąc od strony Buonconvento w kierunku zachodnim, wkrótce dociera się do lasu złożonego z pinii, dębów i cyprysów, a następnie wkracza w gaje oliwne okalające klasztor. Od wschodu, przez Asciano i San Giovanni d'Asso, droga prowadzi przez słabo zaludniony rejon rolniczy o nieustannie zmieniających się kolorach i rodzajach uprawy, przez piękne crete lub mokradła. Gdy w 1463 r. Pius II odwiedził Monte Oliveto Maggiore, był poruszony widokiem architektury z miodowej cegły sieneńskiej, wtopionej w lasy i ogrody, które mnisi założyli na zerodowanych kredowych wzgórzach.
Klasztor został założony półtora wieku wcześniej, w 1313 r., przez Giovanniego (później Bernarda) Tolomei, sieneńskiego szlachcica. Należał on do jednej z najbogatszych rodzin kupieckich w regionie, lecz - jak głosi klasztorna legenda - został oślepiony, po czym miał wizje Marii Panny i wyrzekł się światowego życia. Z dwoma towarzyszami przybył tutaj - miejsce zwano wówczas pustynią Accona - by wieść życie pustelnika, zyskując wkrótce naśladowców. Po sześciu latach papież uznał jego zakon - Olivetani, czyli Biali Benedyktyni - a w ciągu dwóch kolejnych stuleci ich główna siedziba stała się jednym z najpotężniejszych klasztorów w kraju. Ośrodek ten utracił wpływy dopiero wskutek zakazu działalności wydanego przez Napoleona. Dziś klasztor utrzymuje mała grupka mnichów, którzy uzupełniają swą państwowa pensję, prowadząc bardzo nowoczesny zakład konserwacji starych ksiąg. Wysadzana cyprysami aleja prowadzi do opactwa przez bramę zwieńczoną basztami strażniczymi i niszami zawierającymi ceramikę - jej głównym twórcą jest Andrea della Robbia. Strzałki kierują na prawo do groty - kaplicy Błogosławionego Benedykta - wybudowanej w miejscu, gdzie Tolomei osiadł jako pustelnik.
Samo opactwo stanowi wielki zespół, jednak znaczna jego część pozostaje zamknięta dla zwiedzających.
Największą jego atrakcją jest cykl 36 fresków poświęconych życiu św. Benedykta, a namalowanych przez Signorellego (10 fresków), a następnie Antonio Bazzi, zwanego II Sodoma.
Na następnych zdjęciach chcę te freski pokazać
dodane na fotoforum:
